Povodom godišnjice smrti čuvenog srpskog fudbalskog stručnjaka Radomira Antića (22. novembar 1949-6. april 2020), predstavnici Kluba prijatelja navijača Partizana Užice, položili su cveće na mural Radomira Antića na Trgu partizana i minutom ćutanja odali poštu fudbalskoj legendi.
Čedomir Petronijević, generalni sekretar Kluba, ovom priliko je između ostalog rekao:
-Prošlo je godinu dana kako smo ostali bez naše velike legende, velikog Užičanina. Imao sam sreću da ga lično upoznam. Zaista, ovaj grad bez takvog jednog čoveka više sigurno nije isti i svi mi treba da ga se svaki dan bar jednom setimo. Najmanje što mi kao navijači Partizana i Užičani možemo da uradimo to je da izađemo na ovaj dan i da mu odamo poštu. Hvala mu za sve što je uradio za Užice i Užičane.
Radomir Antić bio je jedan od najvećih fudbalskih stručnjaka koje je Srbija imala, napisao je povodom njegove smrti prošle godine za naš nedeljnik „Vesti“ poznati užički novinar i lični prijatelj Radomira Antića, Svetislav Tijanić.
Antić je rođen 22. novembra 1949. godine u Žitištu u Banatu, a školovao se u Titovom Užicu, gde su njegovi roditelji dobili zaposlenje i gde su došli i on kao šestogodišnjak i stariji brat Dragomir. Antić je učio Tehničku školu i počeo je da igra za omladinski tim Fudbalskog kluba Sloboda, u tom periodu jedne od najboljih fudbalskih ekipa u Srbiji. U prvom timu Slobode, Radomir Antić je zaigrao sa osamnaest godina, 1967. godine, a već naredne, 1968., kao devetnaestogodišnjak, došao je u beogradski Partizan gde je proveo osam godina i odigrao 181. utakmicu. U leto 1976. godine iz Partizana Antić prelazi u Fenerbakče iz Istambula u Turskoj, gde za dve godine igra 28 utakmica. U 1978. godini prelazi u Real-Saragosu u Španiji i beleži 57 nastupa. Iz Španije odlazi u Luton kraj Londona gde za istoimeni fudbalski klub od 1980. do 1984. godine beleži ravno 100 nastupa. Radomir Antić je imao jedan nastup za reprezentaciju Jugoslavije i to u prijateljskom susretu protiv reprezentacije Mađarske (1 : 1), 1973. godine.
Kako piše Tijanić, prve trenerske korake Antić je napravio u Partizanu, kao pomoćnik Nenadu Bjekoviću a zatim i Fahrudinu Jusufiju, a u posebnom sećanju ostaće mu Real-Saragosa, ne samo zato što je u ovoj ekipi igrao dve godine već i zato što je 1988. godine, prvi put samostalno vodio ekipu i u ovom klubu je ostao dve godine. Njegova blistava trenerska karijera započinje u 1991. godine, kada je postavljen na mesto prvog trenera Real Madrida, zamenivši na tom mestu čuvenog Di Stefana, jednog od najboljih fudbalera na svetu svih vremena. Posle Reala, Antić preuzima Real-Ovijedo. Ekipu Atletika vodio je od 1995. do 1998. godine. Antić je 2000. godine ponovo preuzeo Real-Ovijedo i vodio ga i naredne, 2001., a 2003. našao se na kormilu Barselone. Već naredne, 2004. godine, on preuzima Seltu-Vigo. Kako piše Tijanić, u periodu od 2008. do 2010. godine Antić je bio selektor reprezentacije Srbije. Uspeo je da Srbiju odvede na Svetsko prvenstvo 2010. godine, u Južnoafričkoj Republici, a 2012. i 2013. godine okušao se kao trener i u Kini gde je vodio Šandong Luneng. Tijanić ističe da je Antić bio i izvanredan radio i TV komentator, što mu je bilo omiljeno zanimanje poslednjih godina života.
